Είναι γενικά αποδεκτό ότι κάποιες χώρες αναπτύσσονται γρηγορότερα από κάποιες άλλες εξαιτίας της επίδρασης του τεχνολογικού παράγοντα. Το επονομαζόμενο "τεχνολογικό χάσμα" ανάμεσα στα έθνη δεν είναι απλά ζήτημα διαφορών στο επίπεδο της προσπάθειας για έρευνα και ανάπτυξη και εφευρετικής δραστηριότητας, αλλά επίσης το επίπεδο και η ταχύτητα διάδοσης νέων τεχνικών που επηρεάζουν πολλούς οικονομικούς, κοινωνιολογικούς και άλλους παράγοντες. Η τεχνολογική μεταβολή αποτελεί ένα από τους σημαντικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της παραγωγικότητας και στην περαιτέρω προώθηση της αναπτυξιακής διαδικασίας. Ο όρος "τεχνολογική πρόοδος" αναφέρεται συνήθως στα αποτελέσματα των μεταβολών από την τεχνολογία, στην διαδικασία ανάπτυξης. Περαιτέρω, η τεχνολογική πρόοδος μπορεί να προσδιοριστεί ως οι μεταβολές στην τεχνολογία που προέρχονται από τον συνδυασμό των ακόλουθων παραγόντων έρευνας, εφεύρεσης, ανάπτυξης και καινοτομίας, ενώ η εξάπλωση της τεχνολογίας εξαρτάται από τον βαθμό υιοθέτησης και διάδοσης της. Το θέμα του βιβλίου "Τεχνολογική, κοινωνική πολιτική και ανάπτυξη: καινοτομικές δραστηριότητες και απασχόληση" αφορά την εισαγωγή νέων τεχνολογιών, και την συμβολή τους στην αναπτυξιακή διαδικασία. Η δομή και διάρθρωση του συγκεκριμένου βιβλίου αφορά την ανάλυση των όρων και διαδικασιών σχετικά με τις καινοτομίες και τις εφευρέσεις, το πλαίσιο της τεχνολογικής πολιτικής και του τεχνολογικού σχεδιασμού για τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επίσης γίνεται αναφορά στην τεχνολογία ως καινοτομία και την εφαρμογή της τεχνολογικής πολιτικής τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο πλαίσιο της ΕΕ, και περαιτέρω την συσχέτιση τους με την ερευνητική πολιτική και την τεχνολογική πρόοδο. Περαιτέρω, αναλύονται τα βασικά θέματα της πληροφορικής αναλύονται σε μια λεπτομερή καταγραφή, σύμφωνα με τα δεδομένα, τα στοιχεία, τον προγραμματισμό και σχεδιασμό της Κοινωνίας της Πληροφορίας. Τέλος επιχειρείται μια ανάλυση στα βασικά ζητήματα της κοινωνικής πολιτικής με ιδιαίτερη έμφαση στην απασχόληση, στην ανεργία και σε όλα εκείνα τα ζητήματα που αφορούν τον προγραμματισμό, τα μέτρα πολιτικής, τον συσχετισμό, τις επιπτώσεις και τα αποτελέσματα στην έρευνα, την τεχνολογική ανάπτυξη και τον τρόπο που αυτά προσδιορίζουν το βασικό πλαίσιο της κοινωνικο-οικονομικής ανάπτυξης.